CHINY: Plac Tian’anmen i Park Zhongshan (Pekin) (25.09.2016)

No jednak się nie udało.  Wstałem z katarem i lekkim bólem głowy ale nie przeszkodziło mi to w dzisiejszych planach. Chociaż nie ukrywam, ciągłe smarkanie nie pomaga w pozytywnym zwiedzaniu czegokolwiek.  Rzuciłem się od razu na najważniejsze punkty Pekinu – Plac Tian’anmen, który zasłynął z podobno krwawych protestów w 1989 roku.  Podobno krwawych bo ostatnio pojawia się dużo artykułów i opinii, które jakoby twierdzą zupełnie co innego. Oprócz wizyty w tym kultowym dla chińczyków miejscu, odwiedziłem także Park Zhongshan.

Dzień bardzo deszczowy ale może dodało to trochę uroku. Idąc w kierunku Placu Tian’anmen spotyka się mnóstwo policjantów i żołnierzy. Co chwilę czuje się na sobie policyjny wzrok. Część ludzi przeszukiwana jest na 1-2km od placu a przed samym placem trzeba przejść przez bramki i pokazać bagaż i wszystko co się ze sobą ma.

Plac Tian’anmen to inaczej Plac Niebiańskiego Spokoju choć myślę, że o takiej nazwie mało kto słyszał a przynajmniej ja nie miałem wcześniej okazji.  To ogromny plac w samym centrum Pekinu, główny punkt miasta, historyczny punkt Chin, miejsce kultu odwiedzane przez dziesiątki milionów chińczyków każdego roku. Spotkałem się z opinią, że dla przeciętnego mieszkańca Chin, nie być chociaż raz w ciągu swojego życia na tym placu to wstyd i hańba. No tak, ale nie po samą panoramę tutaj tyle ludzi przyjeżdża. Znajdziemy tu przede wszystkim mauzoleum Mao Zedonga, Wielką Halę Ludową – czyli parlament, Chińskie Muzeum Narodowe, pomnik Bohaterów Ludu i wreszcie Bramę Niebiańskiego Spokoju – narodowy symbol Chin.  Brama jednocześnie otwiera drogę do Zakazanego Miasta. Na frontowej ścianie budynku widnieje duży portret Mao Zedonga aczkolwiek nie zawsze on tam wisiał. Był rok gdzie nawet powieszono, jakkolwiek to brzmi – Józefa Stalina. Tutaj gromadzi się najwięcej ludzi bo każdy chce mieć zdjęcie z Mao w tle, ja nie chciałem być gorszy i też takie sobie zrobiłem.
W 1989 roku na przełomie kwietnia i maja wybuchły protesty studentów.  Ich genezą niebezpośrednią oczywiście, była śmierć sekretarza generalnego Komunistycznej Partii Chin, który pragnął reformować państwo.  Studenci jakoby to wykorzystali i zaczęły zbierać się tłumy na placu Tian’anmen, który szybko przeistoczył się w punkt okupacyjny protestującej grupy około 2-3 tysięcy uczniów.  Nowe władze niespecjalnie potrafiły i chciały dogadać się z protestującymi i raczej opracowywano plan jak ich po prostu wyrzucić stamtąd. W końcu wysłano oddział wojskowy, który przy wykorzystaniu broni maszynowej i czołgów, stłumił protest przy czym zginęło ponad 200 osób a prawie 7000 zostało rannych. Pekin po tym wydarzeniu wypuścił w świat iście komunistycznie propagandowy komunikat, iż to studenci zaatakowali pokojowo nastawionych żołnierzy.  Z tego okresu pochodzi jedno z najbardziej znanych zdjęć w historii, które przedstawia mężczyznę stojącego na środku drogi i tamującego przejazd czołgów.

Skoro już jesteśmy przy władcach Chin to warto parę słów powiedzieć a nawet napisać o Mao Zedongu. To człowiek który podzielił i chyba wciąż dzieli mieszkańców Chin. Jedni uważają, że jest on wielkim przywódcą, który sprawił, że przeciętnemu chińczykowi żyje się dużo lepiej niż przed jego rządami i wychwalają go ponad wszystko a z drugiej strony jest duża grupa, która uważa go za jednego z największych zbrodniarzy wszech czasów, który wymordował 50-60 milionów ludzi.  Jakby nie patrzeć i jedni i drudzy będą mieli rację.  Mao to polityk który całkowicie przebudował chińską gospodarkę i całe społeczeństwo. W początkowych latach jego rządów, prowadził bardzo mądrą politykę zwłaszcza kulturową, której efekty można odczuć do dnia dzisiejszego. Wraz z latami wpadał na coraz głupsze pomysły i tak też doprowadził do śmierci milionów chińskich obywateli.

Po przejściu przez niebiańską bramę skierowałem się prosto do parku Zhonghsan. Wejściówka to koszt paru juanów więc warto. Miałem do wyboru albo park albo Zakazane Miasto i z pełną odpowiedzialnością wybrałem pierwszą opcję. Nie chciałem iść do Zakazanego Miasta. Nie czułem się najlepiej a tłumy działały na mnie jeszcze gorzej. Stwierdziłem, że po prostu wybiorę się któregoś innego dnia. Nie zając, nie ucieknie. Park Zhongshan to park miejski od 1914 roku. Znajduje się tu kilka XV-wiecznych budynków zachowanych w starym, chińskim stylu. Do tego dużo zadbanej roślinności i infrastruktura która powoduje, że nie za bardzo chce się stamtąd wychodzić. Znalazłem kilka okazów ciekawych drzew. Lubię oglądać taką naturę, to zawsze trochę uspokaja, daje pomyśleć a w połączeniu ze słuchawkami w uszach, koi wszystko co tylko może. w parku spędziłem około trzech godzin i chyba wszystko się skróciło przez pogarszającą się pogodę. Zaczęło intensywnie padać i stwierdziłem, że nie chcę się jeszcze bardziej rozchorować więc pochodziłem jeszcze chwilę po placu Tian’anmen i wróciłem do domu.