Al Bano – Pensando A Te (#37)

Ponad dwa miesiące temu napisałem recenzję płyty Al Bano – 1972. Dzisiaj idę za ciosem i postanowiłem kilka słów napisać o albumie, który został wydany dwa lata wcześniej – w 1969 roku a jego tytuł to Pensando A Te. Krążek, który wyszedł niemal na wszystkich kontynentach, w wielu krajach. Album, którym Al Bano starał się podtrzymać dobrą passe i pasmo sukcesów jakie towarzyszyły przez wcześniejsze dwa lata. Mieszanka klasyki włoskiej z autorskimi utworami do których większość muzykę skomponował sam Al Bano. Płyta retrospekcyjna i angażująca słuchacza w „wejście” w te piosenki. Przeczytajcie koniecznie tę recenzję a później odpalcie ten krążek i cieszcie się dobrą muzyką!

Pensando A Te

Pensando A Te to trzeci studyjny album Al Bano. Wydany nakładem wytwórni La Voce Del Padrone oraz EMI w połowie 1969 roku. Krążek dotarł maksymalnie do siódmego miejsca na włoskiej liście przebojów a w zestawieniu rocznym znalazł się na 32 miejscu pod względem ilości sprzedanych egzemplarzy. Paradoksalnie 37 miejsce również zajął Al Bano, ale z albumem Il Ragazzo Che Sorride, wydanym rok wcześniej, w 1968 roku.

Album składający się z dwunastu piosenek z czego trzy to covery (Anema E Core, O Sole Mio, Mille Cherubini In Coro) i jeden utwór wzięty z poprzednich lat twórczości (Quando Il Sole Chiude Gli Occhi z 1966 roku – drugi singiel Al Bano). Do wszystkich pozostałych utworów muzykę skomponował sam Al Bano do przeważających tekstów Vito Pallavicini’ego. Pensando A Te było nagrywane przy akompaniamencie orkiestry, której dyrygował przede wszystkim Detto Mariano, ale także legendarny Alberto Baldan Bembo i Berto Pisano.

Tracklista

1. Pensando A Te

Utwór Pensando A Te to pierwszy i zarazem jeden z trzech singli promujący cały album o tej samej nazwie. Wydany 6 czerwca 1969 roku. Z powodzeniem zaprezentowany jeszcze w tym samym miesiącu na festiwalu Un Disco Per L’Estate, który Al Bano wygrał. W gazetach pojawi się potem wiadomość, że Al zemścił się za niewygraną edycję tego konkursu z roku 1967, kiedy to śpiewał swoje słynne Nel Sole. Paradoksalnie zajął wówczas szóste miejsce, ale pierwsze pod względem ilości sprzedanych egzemplarzy singla. W wypadku Pensando A Te singiel dotarł do pierwszego miejsca na liście przebojów i przez jakiś czas się na nim utrzymywał.

Dzięki kontraktowi z La Voce Del Padrone oraz wytwórnią EMI singiel trafił niemal na wszystkie kontynenty. Zrealizowano go we Włoszech, Niemczech, Francji, Hiszpanii, Portugalii, Grecji, Belgii, Holandii, Jugosławii a także w Brazylii, Chile, Urugwaju, Argentynie, Wenezueli, Kolumbii i nawet w Japonii czy Indiach. Trzeba przyznać – robi wrażenie. Oczywiście na rynek hiszpańskojęzyczny powstała wersja w tymże języku pod tytułem Pensando En Ti.

2. Solitudine

Solitudine czyli samotność. Utwór praktycznie nieznany w repertuarze Al Bano. Nawet na Youtube ciężko znaleźć (przynajmniej ja nie znalazłem) nagranie tego. Jednak krótkie zbadanie tematu i utwór Solitudine z płyty Pensando A Te, to ten sam utwór, co piosenka pod tytułem La Mia Solitudine, którą Romina zaśpiewała na swoim debiutanckim albumie 12 Canzoni E Una Poesia. Ciekawe dlaczego tytuł został zmieniony. Niestety nie znalazłem żadnej rzetelnej informacji o powodach tego faktu. Nawet na płycie Collezione Italiana z 2006 roku jest ten utwór w wykonaniu Ala pod nazwą La Mia Solitudine.

Tak czy inaczej utwór Solitudine pierwotnie zaśpiewał Al Bano. On sam też skomponował muzykę do tekstu napisanego przez Vito Pallavicini, tutaj występującego pod pseudonimem Calimero.

Ta piosenka mogłaby być pokazywana jako szablon większości utworów z lat sześćdziesiątych. Cała partia instrumentalna, aranżacja podobna do wielu setek innych piosenek z tego okresu. Lekko melancholijna, ale z głośnymi instrumentami i wstawkami saksofonu czy perkusji. Włoski standard. Nie brzmi to źle, ale też nie ma w tym nic nadzwyczajnego co by pozwoliło odtwarzać tę piosenkę w kółko. Tekst prosty, ale ładny.

3. Anema E Core

Jeden z włoskich klasyków wszech czasów. Utwór skomponowany w 1950 roku przez Salve D’Esposito i Tito Manlio. Przez cały ten okres, piosenkę tę, zaśpiewał ogrom artystów. Dużą popularność zdobyła w USA gdzie wszyscy klasyczni piosenkarze wykonywali ją czy to po włosku czy w języku angielskim. Al Bano, jako miłośnik coverów, nie mógł przejść obojętnie obok Anema E Core i sam nagrał swoją wersję.

Ja osobiście nie przepadam za tym utworem. W wykonaniu Al Bano jest to nawet znośne, ale nadal przeciętne w odsłuchu. Podoba mi się natomiast aranżacja w tym przypadku. Brzmi to nawet nieźle a za aranżacją stoi sam Detto Mariano więc już samo nazwisko robi robotę. Utwór ten Al Bano wykonywał wielokrotnie i pojawił się też na kolejnej płycie artysty A Cavallo Di Due Stili w 1970 roku aczkolwiek w niezmienionej wersji. Piosenka doczekała się w 2006 roku remasteringu do wersji digitalnej i znalazła swoje miejsce na składance Collezione Italiana.

4. Cuore Tenero

Cuore Tenero to kolejny utwór praktycznie nieznany w twórczości Al Bano. Poza płytą Pensando A Te, nie pojawił się nigdy na żadnej składance ani też nie remasterowano jej do wersji CD. Szkoda bo to naprawdę ciekawy utwór w dyskografii. Al śpiewa tu z taką nonszalancją, ale w pozytywnym znaczeniu tego słowa. Zwłaszcza ta końcówka taka trochę improwizowana jest naprawdę dobra. Myślę, że ta piosenka wyprzedza trochę swoją erę. Lepiej by się odnalazła w klimatach lat siedemdziesiątych. Pod względem aranżacyjnym i instrumentalnym jest świetnie a warto podkreślić, że melodię skomponował Al Bano do słów Vito Pallavicini’ego.

5. Nel Silenzio

Utwór ze strony B singla Il Suo Volto, Il Suo Sorriso. Singiel ten promował kolejny album Al Bano, wydany w 1970 roku, A Cavallo Di Due Stilli. Dziwny zabieg, ale cóż zrobić. Natomiast Nel Silenzio pojawiło się także na EPce w Brazylii a sam utwór świetnie zaprezentował Al Bano i wygrał konkurs IV Festival Internacional da Canção w Rio De Janeiro, w Brazylii, w 1969 roku. Utwór doczekał się remasteringu do wersji digitalnej już w 1994 roku i znalazł się na greckiej kompilacji Collection. Później, w 2006 roku, pojawił się na kompilacji Collezione Italiana.

To jeden z najlepszych utworów na płycie Pensando A Te, ale też i w początkowej twórczości Al Bano. To piosenka, która jest wypełniona uczuciami od pierwszej do ostatniej sekundy. Ja te uczucia słyszę w wykonaniu Al Bano. Tutaj też w końcu bardziej pracuje wokalnie bo w poprzednich utworach zbytnio głosu nie wysilał. Końcówka miażdżąca. Ten kawałek ma wszystko czego potrzeba. Powstała też hiszpańskojęzyczna wersja pod tytułem En El Silencio.

6. Il Sogno Di Un Bimbo

Ah, jak dawno nie słyszałem tego utworu. Aż wstyd, że zapomniałem bo to jest cudowny kawałek. Jeśli ktoś szuka jakiejś kołysanki w wykonaniu Al Bano to to jest właśnie najlepszy wybór. Autorem słów jest Al Bano. Nie znalazłem informacji dla kogo był dedykowany ten utwór, ale właściwie jest jedna opcja: pisał o sobie z czasów dzieciństwa. Retrospekcja w postaci kołysanki to świetna sprawa.

Utwór pojawił się na stronie B singla Ave Maria, który został wydany w 1970 roku i promował album A Cavallo Di Due Stili. To już któryś raz kiedy utwory z jednej płyty promują inną. Naprawdę zjawisko niespotykane i ciężko wytłumaczalne. Nie widzę żadnego logiczne powodu dla takich działań. Utwór doczekał się remasteringu już w 1989 roku i pojawił się na kompilacji Personale Di Al Bano. Później ponownie zremasterowano utwór i trafił na kompilację i Collezione Italiana i The Platinum Collection z 2009 roku.

7. Acqua Di Mare

Tak, jak Al Bano napisał w książce Con La Musica Nel Cuore z 2008 roku, utwór Acqua Di Mare, w wykonaniu Rominy, trafił na listy przebojów, ale maksymalna pozycja to była czwarta lokata a w zestawieniu rocznym 23 miejsce. Natomiast na płycie Pensando A Te znalazła się wersja w wykonaniu Al Bano. Unikatowe wykonanie tego hitu. Przez dłuższy czas nawet nie wiedziałem, że Al zaśpiewał też swoją wersję tego utworu. Byłem przekonany, że jego wokal pojawił się tylko jako chórek u Rominy w odniesieniu do tej piosenki. Jako średni zwolennik Rominy, wersja Al Bano zdecydowanie bardziej do mnie przemawia i wpasowuje się w ramy całego krążka.

8. 'O Sole Mio

'O Sole Mio to drugi cover z płyty Pensando A Te. To także utwór, który na stałe wpisał się w koncertową tracklistę Al Bano. Wykonywał ten kawałek na koncertach już w latach sześćdziesiątych i przez wszystkie kolejne dekady. Prawdziwy włoski klasyk. Być może jedna z najbardziej rozpoznawalnych włoskich piosenek wszech czasów. 'O Sole Mio to kwintesencja wszystkiego co włoskie. Tutaj ta „włoskość” wręcz się wylewa. Podobnie jak Anema E Core, i ten utwór stał się bardzo popularny na całym świecie a zwłaszcza w USA. Któż by nie słyszał Elvisa Presleya śpiewającego angielskojęzyczną wersję It’s Now Or Never.

Al Bano wielokrotnie nagrywał ten utwór w przeróżnych wersjach. Ta, z płyty Pensando A Te to pierwsze oficjalne nagranie. Mam ogromny sentyment do tego wykonania. Aranżacja jest przepiękna. Każdy kto choć raz był we Włoszech, już po samym intro powinien się rozpłynąć i przypomnieć sobie wszystkie wspaniałe momenty ze swojego pobytu. Przynajmniej ja tak mam. Słuchając tego wykonania mam też obraz Al Bano z filmu Il Suo Nome è Donna Rosa z 1969 roku, gdzie ubrany w pasiastą koszulkę śpiewa właśnie 'O Sole Mio w czasie rejsu statkiem. Ah, od razu się ciepło robi na sercu.

Wracając jeszcze na chwilę do samego wykonania z tego krążka to ja to kupuje w całości. Jest tak subtelne, romantyczne i ma jakąś taką ukrytą melancholię gdzieś głęboko. Wspaniałość.

9. Mille Cherubini In Coro

To utwór, który znalazł się na stronie B singla Bianco Natale. To był świąteczne wydanie, które promowało po części płytę Il Ragazzo Che Sorride, na której znalazło się Bianco Natale i także Pensando A Te, gdzie umieszczony został utwór Mille Cherubini In Coro. To także trzeci i ostatni cover z tej płyty. Utwór Franza Schuberta z 1816 roku przełożony do wersji piosenkowej i tekstowej przez Alois Melichara, Edoardo Senatra oraz Ernsta Marischka.

W moim przekonaniu świątecznych piosenek nie powinno się umieszczać pośród nieświątecznych utworów na jakiekolwiek płycie. Al Bano jednak tutaj zaśpiewał bardzo dobrze. Aranżacja w wykonaniu Berto Pisano jest również nad wyraz świetna. Mamy marzec, ale słuchając już pierwszych taktów tego utworu, można znowu wrócić w okres bożonarodzeniowy.

10. Buona Fortuna

To utwór, tak jak kilka innych z płyty Pensando A Te, które są praktycznie nieznane dzisiaj i całkowicie zapomniane. Buona Fortuna pojawiło się tylko na płycie Pensando A Te i nie doczekało się niestety żadnej odnowionej wersji. Muzykę standardowo skomponował Al Bano do słów Vito Pallavicini’ego. Aranżacją zajął się Detto Mariano.

Fakt faktem, nie jest to jakiś rewelacyjny utwór. Myślę, że jeden ze słabszych punktów całego krążka. Melodyjnie i instrumentalnie nudno i bez jakiejś energii. Wokalnie również dość przeciętnie.

11. Quando Il Sole Chiude Gli Occhi

To jedyny utwór, który został wzięty z poprzednich dokonań muzycznych Al Bano. Quando Il Sole Chiude Gli Occhi to tytuł drugiego singla Al Bano. Nagrany i wydany w 1966 roku. Na wcześniejszych płytach nie znalazł swojego miejsca i trafił właśnie na krążek Pensando A Te. Muzykę tu napisał wspaniały Pino Donaggio, legenda włoskiej muzyki do słów, kolejny raz już, Vito Pallavicini’ego. Szkoda, że Al Bano nie zaśpiewał tego na nowo skoro już zdecydował się umieścić ten utwór na płycie. Trzy lata to bardzo długi okres w wokalnym życiu młodego piosenkarza. Głos się zmienia z dnia na dzień. Dojrzewa. Tutaj słychać bardzo młodego chłopaka i już średnio wpasowuje się to w ramy płyty gdzie przy pozostałych piosenkach, głos jest już doroślejszy, wyraźniejszy i co najważniejsze – ładniejszy.

Sam utwór, ja osobiście, bardzo lubię. Szkoda, że nie został należycie doceniony ani w 1966 ani w 1969 roku. To jest piosenka kompletna pod każdym względem: i muzycznym i lirycznym. Wykonanie również jest dość słodkie, jeśli można w ogóle takiego słowa użyć. Na pewno miło się tego słucha i wraca do tej piosenki co jakiś czas.

12. Lettera Per Te

Płytę Pensando A Te zamyka utwór Lettera Per Te. To trzeci i ostatni singiel promujący całą płytę. Muzyka skomponowana przez Al Bano, słowa Vito Pallavicini a aranżacja należy do Detto Mariano. Piosenka znalazła się również na stronie B singla Storie Di Noi Due, który wydany był w grudniu 1973 roku.

Ten utwór jest tak romantyczny… Nie ma tu żadnych fajerwerków muzycznych, instrumentalnych czy wokalnych, ale całość jest tak zaśpiewana i zaaranżowana, że ta piosenka chwyta za serce i chce się ją odtwarzać znów i znów. Na pewno z lepszych kawałków z całego albumu.

Podsumowanie

Płyta Pensando A Te to trzeci studyjny album i trzeci, który utrzymał jakiś poziom. Ten poziom nie jest mistrzostwem świata. Płyta ma kilka dobrych fragmentów, kilka rewelacyjnych, ale też słabe. To nie jest z pewnością krążek kompletny, do którego ciężko byłoby się przyczepić. Ja, jak zawsze, przyczepię się o ilość coverów bo naprawdę są one niepotrzebne artystom pokroju Al Bano. Nie wierzę, że nie znalazłoby się jeszcze trzech piosenek z własnego repertuaru by cała płyta była jak najbardziej osobista i prywatna niż zlepkiem trochę różnych jednak światów.

Porównując od płyty 1972 uważam, że Pensando A Te jest na pewno trochę gorsza jakościowo. Zresztą jeśli ktoś przesłucha jeden album po drugim to można szybko dostrzec różnice w jakości samych nagrań. Dwa lata a różnica w brzmieniu instrumentów i wokalu jest znacząca. Pomimo tego wszystkiego warto wsłuchać się w ten album i wybrać sobie swoje najlepsze kawałki bo z pewnością każdy znajdzie jakieś dla siebie. Z całego serca polecam przesłuchać od pierwszej do ostatniej minuty a werdykt pozostawić samemu sobie.